In de jaren 30 werden, om de economie van de stad stimuleren, op basis van de drie pijlers toerisme, haven en industrie, de havens van de stad vergroot en werd Vlissingen als badplaats gepromoot. Er werd een Badstrand en een wandelpier aangelegd. Op de kop van deze pier kwam een paviljoen met een dansvloer en een toneel. In 1943 werd de pier door de Duitse bezetters afgebroken om een landing van de geallieerden te voorkomen. Het Grand Hotel Britannia werd omgebouwd tot hoofdkwartier van de Duitsers, met aan beide zijden zware bunkers. Bij de bevrijding van Vlissingen werd het gebouw verwoest door de geallieerde troepen. Na de oorlog volgde een wederopbouw die de basis vormde voor de badplaats van vandaag. Het toerisme nam toe en in de jaren 90 werden het centrum en de boulevards van Vlissingen geheel vernieuwd. Er kwamen toeristische attracties, vele nieuwe woningen, een overdekt winkelcentrum en overkapte winkelstraten. Vlissingen is sindsdien een moderne stad waar het tegenwoordig goed wonen, werken en recreëren is.