Het Haringvliet, gelegen in Zuid-Holland tussen Voorne-Putten en de Hoeksche Waard in het noorden en Goeree-Overflakkee in het zuiden, is een voormalige zeearm van de Noordzee. Het Haringvliet werd in 1970 in het kader van de Deltawerken door de Haringvlietdam van zee afgesloten. Voor de scheepvaart werd bij de dam de Goereese sluis aangelegd. De Haringvlietbrug loopt van de Hoeksche Waard naar het Hellegatsplein. In het Haringvliet ligt het eiland Tiengemeten. Het Spui mondt tussen de Hoeksche Waard en Voorne-Putten in het Haringvliet uit. Voor 1200 waren Voorne en Flakkee één eiland, totdat in 1216 een stormvloed de natuurlijke duinenkust doorbrak en er een geul ontstond die zich al snel een steeds langere weg door het veen baande. De geul diepte uit en ontwikkelde zich tot een steeds bredere zeearm, die zich steeds verder landinwaarts uitstrekte. Na ruim dertig jaar, omstreeks 1250, werd de Striene, een nu niet meer bestaande vertakking van de Schelde richting de Maas, bereikt. De nieuwe zeearm breidde zich ook ten oosten van de Striene uit waar het Wijvekeen, de voorloper van het Hollandsch Diep, werd gevormd. De naam Haringvliet verschijnt in 1315 voor het eerst in schriftelijke bronnen. Het Haringvliet werd echter eeuwenlang Flakkee genoemd; pas in de 19e eeuw werd de naam Haringvliet algemeen.