De Amsteldiepdijk uit 1924 ligt tussen de Van Ewijcksluis en Wieringen en sluit een deel van het Amsteldiep en het Ulkediep af. Het afgesloten deel van het Amsteldiep werd zo een meer, het Amstelmeer. Wieringen kreeg een directe verbinding met het vasteland van Noord-Holland en was dus niet langer een eiland. In feite is de Amsteldiepdijk een deel van de Afsluitdijk, die de voormalige Zuiderzee afsluit en Noord-Holland en Friesland met elkaar verbindt, vandaar dat de Amsteldiepdijk ook wel de ‘Kleine Afsluitdijk‘ of ‘Korte Afsluitdijk’ wordt genoemd. De aanleg van de Amsteldiepdijk was een voorbeeldproject voor de grote Afsluitdijk. De ingenieurs van de Dienst der Zuiderzeewerken, die verantwoordelijk was voor de aanleg van de Afsluitdijk en de polders van het Zuiderzeeproject, leerden er veel van.

Bij de aanleg van de Amsteldiepdijk liepen er een aantal dingen mis. Door de zachte grond verschoof het dijklichaam en werd de onderlaag er zijwaarts uitgeperst. Aan de kant van het Amstelmeer is dat nog goed te zien: langs de dijk ligt een natuurgebied dat ‘de verzakking’ heet. De aannemers kregen van de overheid de schuld van de verzakkingen en moesten een schadevergoeding aan de Staat betalen. Deze gebeurtenissen waren voor enkele grote aannemers die betrokken waren bij het Zuiderzeeproject aanleiding om de krachten te bundelen in een consortium, de Maatschappij tot Uitvoering van Zuiderzeewerken (MUZ). De Afsluitdijk tussen Den Oever en Zurich werd door de MUZ aangelegd.